مولودى از نیمه ذیحجه مىآید و آسمان رخت آبیش را با پشتههاى سپید ابر مىآراید گل سرخ، ده گلبرگ خوشرنگ را شبنم مىزند و شببوها، ده شب از عطر دلانگیزشان را به مهتاب مىدهند پرستوها بر ده شاخه بلوط، گل رز مىآویزند و اقاقىها، آرام مىشمارند اولین، دومین… دهمین، آرى دهمین ستاره مىآید.
گلاب و عود و اسپند بیاورید سیبهای سرخ را در سینیها بچینید بیارایید اینک کوچههاتان را بیارایید دلهای همیشه سبز باور را بیارایید، به گُلخند تبسّمها؛ به لطف آیههای آبیِ شادی بیارایید با عطر گلهای محمد صلی الله علیه و آله کسی میآید از آن سوی آیینه! کسی میآید از ژرفای انوار الهی
ولادت امام هادی (ع) مبارک |